fbpx

Herinnering

Rouwfotografie is heel ongebruikelijk in België. Persoonlijk vind ik dit een onterecht taboe. Ik weet immers hoe belangrijk het is om concrete beelden van de afscheidsviering tijdens de verschillende fasen van het rouwproces te kunnen herbekijken. Kleine details van de afscheidsviering die toen niet opgemerkt werden of alweer vergeten zijn.

Tijdens het fotograferen van een begrafenis of afscheidsmoment raken de eenvoud en de oprechtheid van de emoties me altijd. Ik zie verdriet en gemis, en daarnaast ik zie ook dankbaarheid en schoonheid. Een begrafenis is een moment van stilstaan bij alles wat de overledene heeft betekent. Kleine gebaren, gewoontes of gestes blijken daarbij achteraf soms een heel grote, blijvende impact te hebben.

Voldoening

Met rouwfotografie kan ik wie achter blijft een klein beetje troost, een klein beetje houvast bieden tijdens het rouwproces. Een proces dat vaak pas kan beginnen als de eerste drukte is gaan liggen. Dit gevoel van iets te kunnen bieden dat er toe doet, en een onterecht taboe recht te zetten, geven me oprecht veel voldoening.

Omdat iedereen belangrijk is

Vaak wordt een afscheidsviering inderhaast voorbereid – maar altijd met veel liefde. Meestal zijn er tijdens dit laatste afscheid heel veel mensen die veel betekenden voor de overledene. Vriendschappen die decennialang terug gaan, soms tot de prille kindertijd. Soms contacten die al een tijd niet meer actief waren. Elk vertegenwoordigt een stukje geschiedenis van de overledene.

Oprechte emotie

Tijdens het fotograferen van een begrafenis of afscheidsmoment raken de eenvoud en de oprechtheid van de emoties me altijd. Ik zie verdriet en gemis, en daarnaast ik zie ook dankbaarheid en schoonheid. Een begrafenis is een moment van stilstaan bij alles wat de overledene heeft betekent. Kleine gebaren, gewoontes of gestes blijken daarbij achteraf soms een heel grote, blijvende impact te hebben.

asurne

Bescheidenheid

Oog in oog met iets groots als de dood, vergeten mensen hun maskers, hun kleine bekommernissen. De eindigheid van het leven van de overledene, de kansen die hij heeft gekregen en genomen om goed te doen, om moed te tonen, inspireren mij. Het maakt me bescheiden hiervan getuige te mogen zijn. De vraag van de familie en vrienden om dit zo mooi en zo oprecht mogelijk in beeld te brengen is voor mij een eer die ik alle recht wil aandoen.